فرهنگ کبوتر داری

با سلام و عرض ادب خدمت کلیه عشق بازان

اینکه کبوتر در روایاتی که از ائمه ی ما به ما رسیده است و  منشا خیر و برکت میباشد بر کسی پوشیده نیست و همچنین اینکه نگهداری از پرندگان و مخصوصا کبوتر تاثیر زیادی در درمان و پیشگیری از بیماری های روحی دارد به تایید بسیاری از متخصصین امر رسیده است اما متاسفانه فرهنگ غلطی بر علیه آن یعنی نگهداری حیوانات خانگی و مخصوصا کبوتر در کشور ما ایجاد شده است.

در این نوشته سعی ندارم که با اشاره به روایات و احادیثی که بارها شنیده اید (که البته بسیار زیبا و مهم میباشد ) وقت شما را بگیرم بلکه اشاره به راهکارهایی است که حق این پرنده که نقش بسزایی در دین و آداب و رسوم ما دارد به خوبی ادا شود.

اینکه چرا چنین فرهنگ غلطی ایجاد شده است دلایل متعددی دارد که در جای خود قابل بررسی و تامل میباشد اما آنچه که بیش از این دردآور است تصورات غلط و بعضا اتصال بسیاری از معضلات و ناهنجاری های اجتماعی با مقوله کبوتر است . بسیار دیده شده است که در رسانه ها وفیلم ها وقتی بخواهند از مقوله طلاق ، اعتیاد و سایر ناهنجاری ها صحبت شود شخصی را به نمایش میگذارند که در کنار این خصوصیات به کبوتر نیز علاقه دارد و اصطلاحا کفتر باز هم میباشد. لذا اینکه بخواهیم شخصی را نزول خور جلوه دهیم و از کبوتر برای پررنگ تر کردن آن مایه بگذاریم الحق که بی انصافی محض است.

عضویت در کانال تلگرام

 متاسفانه وقتی  کسی در کشور ما در مورد کبوتر اقدام به نوشتن و یا ساختن فیلمی میکند حتما سوژه ی اصلی یا دزد است یا معتاد و یا ..... که ذهنیتی است مربوط به 50 سال پیش در ایران و خوشبختانه این ذهنیت در سالهای اخیر به شدت تغییر کرده است و انصاف نیست که شخص علاقه مند به کبوتر را در عصر کنونی با شخص 50 سال پیش یکی بدانیم.

هرچند که باید تفاوتی از زمین تا آسمان قائل شد بین کسی که اصطلاحا کفترباز است با کسی که کارش پرورش کبوتر است حالا این پرورش چه در مقوله کبوتر پرشی و مسابقه ای باشد چه در زمینه زینتی اما کلیت موضوع یکی است چرا که شخصی که عنوان پرورش دهنده را یدک میکشد عمدتا دارای نگاه حرفه ای و تخصصی است  و اما آنچه که بنده را در این زمینه  بسیار امیدوار میکند ورود افراد تحصیل کرده ، پزشک ، مهندس ، استاد دانشگاه و... به این عرصه است و خوشبختانه همچون سایر کشورهای صاحب نام دنیا پرورش کبوتر در مسیر درستی قرار گرفته است و کم کم علاقه مندان به سمت حرفه ای شدن پیش می روند هرچند که در ابتدای این مسیر طولانی قرار داریم و مسیر زیادی تا حرفه ای شدن مانده است.

تا سالها پیش کمتر کسی حرف از کبوتر و پرورش آن و سایر مقوله های آن میزد اما خوشبختانه در دهه اخیر درست یا غلط ، زشت یا زیبا توجه بیشتری به این پرنده شده است و به نظر بنده اکنون زمان کار درست واصولی فرا رسیده است و هر کسی باید سهم خود را در این مسیر ایفا کند ، رسانه و مطبوعات به سهم خودش و علاقه مندان و پرورش دهندگان هم به سهم خودشان.

و به نظرم شروع کار از خود افراد پرورش دهنده میباشد و هرکسی بنا به توانایی و استعداد و امکاناتش باید کبوتر و کبوتر داری را به بهترین نحو ممکن به مردم بشناساند . استفاده از دنیای مجازی و اقداماتی نظیر نویسندگی ، ساخت کلیپ ، طراحی عکس های هنری زیبا ، توجیه پذیری اقتصادی و داشتن نگاه کارآفرینی از بهترین اقداماتی است که میتوان از روی منطق و به شکل واقعی کنونی کبوتر را به مردم شناساند
از طرفی نقش روزنامه ها و رسانه های گروهی نیز در این شناساندن غیرقابل انکار است و افراد توانمند میتوانند با انتشار مقالات در این رسانه ها ترتیبی دهند تا اذهان عمومی نسبت به تفکر غلطی که از کبوتر و کبوتر دار ایرانی دارند تغییر پیدا کند.

امروزه در دنیا  کبوتر بعنوان یک صنعت و حرفه نگاه میشود و دارای منطق ، ادب ، علم و تخصص خاص خودش می باشد.

امروزه اقشار بسیاری از جامعه مهندسین ، پزشکان ،  ورزشکاران ، کارمندان ، معلمان و تاجران و سرمایه گذاران و.... دارای  فعالیت جدی و حرفه ای در زمینه کبوترداری هستند. لذا شخصی که امروزه در مینه پرورش کبوتر فعالیت میکند دارای چشم و دلی پاک است ،  از نظر اجتماعی دارای وجهه مناسب می باشد و هرگز برای تامین مخارج کبوترانش از رفاه خانواده اش نمی کاهد بلکه کبوتر عامل رفاه و آسایش بیشتری برای خانواده اش شده است.

کبوتردار عصر کنونی دیگر چشم طمع دنبال مال دیگران ندارد بلکه یاری رسان دوستان و آشنایان و اقوامش میباشد.

پرورش کبوتر امروزه دیگر باعث ایجاد مزاحمت و آزار دیگران نیست وکمتر اتفاق می افتد کسی بخاطر کبوتر آسیب ببیند و یا حتی کشته شود بلکه برعکس کبوترداری امروزی باعث افزایش دوستی ها و محبت ها شده است چرا که وجود  این پرنده باعث شده است که افراد زیادی از نقاط مختلف ایران و دنیا گرد هم آیند.

پرورش کبوتر امروزه نیازمند تخصص ، آگاهی ، علم و تجربه میباشد و دیگر همانند بسیاری از روش های زندگی که در پنجاه سال پیش متداول بود امروز کاملا از یادها رفته است.

کبوتر میراثی است که از گذشتگان به دست ما رسیده است و وظیفه داریم تا سرحد توان از این موهبت الهی پاسداری و محافظت کنیم و سعی کنیم نسبت به وقت و هزینه ای که پای آنها میگذاریم احترام قائل باشیم و با اصولی ترین و بهترین روشهای ممکن از آنها مراقبت کنیم.

به امید روزی که پرورش کبوتر در این مرز و بوم بعنوان یک صنعت قابل احترام از سوی دولت ، رسانه و مردم به رسمیت شناخته شود و شاهد توسعه و رونق روزافزون این عشق الهی باشیم.
ارادتمند تمام عشقبازان

کوره پزان

1396/10/04

عضویت در کانال تلگرام